บนกำแพงของกาลเวลา
26
พฤษภาคม
2563
ความเงียบเหงาและว้าเหว่จู่โจมเข้ามาจับหัวใจ
เมื่อความร้อนจัดแผดเผาอยู่ ณ ที่แห่งหนึ่งไกลแสนไกล
ห่างออกไปตามความยาวของเวลา 6 ชั่วโมง
แต่สามารถรู้สึกได้จากกระแสคลื่นร้อนที่แผ่กระจายเป็นวงกว้าง
ระยิบระยับเป็นพยับเหมือนเปลวแดดที่กระพือเหนือปฐพี
น้ำค้างบนกลีบดอกไม้ระเหยหายในความกรนเกรียม
แปรแปลงไปเอ่อในดวงตาที่หม่นหมอง
อินทรีย์ที่มีสมองและสองแขนสลายสภาพ….
