บ้านฉางเกลือ

วาณี พนมยงค์ สายประดิษฐ์ ได้ร้อยเรียงบทสนทนาของอัญชนา โอบอ้อม และอุดร รักษมณี อันมาจากประสบการณ์และความทรงจำสุดระทึกใจเมื่อครั้งที่ได้ให้ความอนุเคราะห์ที่พักแก่นายปรีดี พนมยงค์ เมื่อครั้งที่ต้องหลบหนีหลังจาก "ขบวนการประชาธิปไตย" 26 กุมภาพันธ์ 2492 ประสบความล้มเหลวถึง 5 เดือน ก่อนที่นายปรีดีจะหลบหนีลี้ภัยออกนอกประเทศไปได้โดยสวัสดิภาพ

แม้เวลาผ่านไปเนิ่นนาน แต่ดูเหมือนว่าความทรงจำของท่านผู้หญิงยังคงชัดเจน โดยเฉพาะเมื่อรำลึกถึงสิ่งต่าง ๆ ที่นายปรีดีทำเพื่อแผ่นดิน และ มวลราษฎรไทย และตัวท่านผู้หญิงก็ได้ต่อสู้เคียงข้างนายปรีดีมาโดยตลอดจากการถูกใส่ร้ายต่างๆ นานา ต่อสู้แม้ว่านายปรีดีจะล่วงลับไปแล้ว จนกระทั่งคิดว่ามีผู้เข้าใจนายปรีดีมากขึ้นจึงได้ยุติ

อ่านบทสัมภาษณ์ธิดาทั้งสองคนของท่านผู้หญิงพูนศุข ถึงบทบาทสำคัญของมารดาในฐานะผู้อยู่เคียงข้างผู้นำ อย่างนายปรีดี พนมยงค์

ครั้งหนึ่งมีคนถามท่านผู้หญิงพูนศุขในรายการโทรทัศน์ว่า ความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตของเธอคืออะไร เธอตอบทันทีว่า “คือความภาคภูมิใจที่ได้อยู่ใกล้คนที่ซื่อสัตย์สุจริต มีความรู้วิชาที่จะรับใช้บ้านเมือง … ไม่ได้ผิดหวังในชีวิตส่วนตัว”