เสถียรภาพทางการเมือง

กุหลาบ สายประดิษฐ์ เขียนถึง การที่ประเทศไทยไม่มีเสถียรภาพทางการเมือง ในสมัยรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม พ.ศ. 2492 ภายหลังจากเหตุการณ์การจี้นายควง อภัยวงศ์

การจะตั้งคณะรัฐบาลขึ้นมาเพื่อบริหารประเทศจำเป็นต้องรวบรวมเหล่าบรรดานักการเมืองจากพรรคต่างๆ ที่รวบรวมในรูปแบบที่ไม่เป็นไปตามหลักการของรัฐบาลผสมที่ควรจะเป็นจนทำให้คณะรัฐบาลมีความอ่อนแอและหลักการไม่ชัดเจน

คำว่า “เล่นการเมือง” ในมุมมองของสังคมไทยมักถูกนำมาใช้งานในความหมายที่กว้างขวาง จนทำให้ก่อเกิดการตีความที่ผิดเพี้ยนไปมากมายต่อผู้ที่ไม่ได้มีบทบาทเป็นนักการเมืองโดยตรง เพียงแค่เขาเหล่านั้นสนใจความเป็นไปของการเมือง

การปกครองในระบอบประชาธิปไตยนั้น ไม่ว่าจะเป็นเสียงส่วนมาก หรือเสียงส่วนน้อยก็ตาม จะต้องมีการเคารพในผลการตัดสินซึ่งกันและกัน ไม่ใช่เพียงฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะยึดแต่ส่วนตนเท่านั้น จึงจะทำให้การเมืองนั้นเกิดความมีเสถียรภาพ