พรรคประชาชน

บทเรียนจากความล้มเหลวที่อาจเกิดขึ้นกับพรรคประชาชนในเลือกตั้ง 2569 ตอนที่ 2 กล่าวถึงข้อเสียของการพึ่งพาผู้เชี่ยวชาญมากเกิน เพราะผู้เชี่ยวชาญหากพูดศัพท์เทคนิคมากไปอาจทำให้ประชาชนรู้สึกไม่เข้าใจ พวกเขาต้องการ "ตัวแทน"

วิเคราะห์ “กับดักชาตินิยม” ที่พรรคการเมืองฝ่ายก้าวหน้าอาจเผชิญในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2569 โดยใช้กรณีศึกษาพรรคโซเชียลเดโมแครตเยอรมัน (SPD) ช่วงวิกฤตผู้ลี้ภัยเป็นบทเรียนเปรียบเทียบ เพื่อชี้ให้เห็นข้อจำกัดของการปรับตัวตามวาทกรรมฝ่ายขวา และเสนอทางเลือกเชิงแนวคิดว่าด้วย “ชาตินิยมทางเศรษฐกิจแบบซ้าย” ในบริบทการเมืองไทยร่วมสมัย

ษัษฐรัมย์ได้เน้นย้ำถึงบทเรียนทางการเมืองชิ้นสำคัญที่พรรคประชาชนต้องคำนึงถึงในการที่จะสร้างความเปลี่ยนแปลง ทั้งนี้ก็เพื่อป้องกันไม่ให้สังคมไทย “หมดศรัทธา“ ในระบอบประชาธิปไตยไปเสียก่อนดังเช่นที่ผ่านมาในประวัติศาสตร์การเมืองการปกครองไทย

บทเรียนจากกรณีของนายปรีดี พนมยงค์ และนายทักษิณ ชินวัตร ได้ชี้ให้เห็นว่าการเล่นตามกติกาของชนชั้นนำนั้นก็อาจไม่ใช่วิธีที่จะนำไปสู่ความเปลี่ยนแปลงได้จริงดังที่คาดหวัง และยังมีข้อควรคำนึงอีกมากเช่นเดียวกันในการสร้างความเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นจริง

ษัษฐรัมย์ ธรรมบุษดี ได้วิพากษ์แนวทางการประนีประนอมของพรรคประชาชนจากกรณีโหวตให้นายอนุทิน ชาญวีรกูล ดำรงตำแหน่งนายกฯ โดยยกบทเรียนจากกรณีของนายปรีดี พนมยงค์ และนายทักษิณ ชินวัตร ซึ่งได้พิสูจน์แล้วว่าการประนีประนอมไม่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่แท้จริง

ก่อนหน้าที่จะมีรัฐประหาร มีข่าวลือว่าจะเกิดปฏิวัติรัฐประหาร หนังสือพิมพ์ศรีกรุง ฉบับประจำวันที่ 28 พฤศจิกายน 2489 ลงข่าวว่ารัฐบาลสั่งเตรียมพร้อม เนื่องจากว่ามีข่าวเรื่องนายทหารชั้นประทวนคบคิดกันจะใช้กำลังล้มล้างรัฐบาลในเดือนกรกฎาคม 2490

รัฐประหาร 8 พฤศจิกายน 2490 นํามาซึ่งความชะงักงันของระบอบประชาธิปไตยของไทยที่ได้มีความพยายามที่จะผลักดันให้เกิดขึ้นในสมัยหลังสงครามโลก