อังคณา นีละไพจิตร

อังคณา นีละไพจิตร กล่าวปาฐกถา 20 ปีของการต่อสู้กับการลอยนวลผู้กระทำผิด ทวงถามความยุติธรรมต่อรัฐ และเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งเป็นการตั้งคำถามต่อการบังคับสูญหายในสังคมไทยและเกี่ยวเนื่องในวาระวันผู้สูญหายสากุล 30 สิงหาคม

รวมคำถาม ข้อเสนอ และการดำเนินงานของภาครัฐ เพื่อถอดบทเรียนปัญหาจังหวัดชายแดนใต้ ตลอดเวลา 20 ปี ในการหาทางออกเพื่อสันติภาพ

สมชาย นีละไพจิต เป็นทนายความที่เสียสละ ทุ่มเท เพื่อส่วนรวมอย่างมาก โดยเฉพาะในการทำคดีต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับด้านสิทธิมนุษยชนภายใต้นามของ “สภาทนายความ“

เรื่องราวและบรรยากาศภายในนิทรรศการ “กลับสู่วันวาน...กลับมากินข้าวด้วยกันนะ” ที่ประกอบไปด้วยมื้ออาหารจานโปรดของผู้ถูกบังคับสูญหาย และเนื้อหาภายในงานเสวนา “เมื่อแตกสลาย… จะกลับคืนสู่สภาพเดิมได้หรือ?” เนื่องในวันผู้สูญหายสากลที่ 30 สิงหาคม 2566 ที่ผ่านมา

ข้อเสนอ ข้อสังเกต และบทบาทอาเซียนในการเสริมสร้างสันติภาพในเมียนมา รวมไปถึงบทบาทของรัฐบาลไทย จากคำถามของผู้ฟังและผู้รับชมการถ่ายทอดสด และตอบโดยวิทยากรร่วมเสวนา

บทบาทของผู้หญิงสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาความไม่เท่าเทียมและเสมอภาคกัน ไม่ใช่แค่เพียงแต่ปัญหาเรื่องประชาธิปไตยเท่านั้น หากแต่ยังรวมไปถึงปัญหาเรื่องความไม่เท่าเทียมทางเพศ การเลือกปฏิบัติ ตลอดจนการละเมิดสิทธิมนุษยชนขั้นร้ายแรง

19 ปี การบังคับสูญหาย สมชาย นีละไพจิตร กับการเดินทางของ พ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำให้บุคคลสูญหาย พ.ศ. 2565 ตลอดจนความเปลี่ยนแปลงในระบบยุติธรรมและสังคมที่รอวันมาถึง

วันที่ 30-31 สิงหาคมของทุกปี เป็นวันที่ทั่วโลกถือเป็น วันแห่งการรำลึกถึงเหยื่อของการบังคับสูญหายสากล (International Day of Enforced or Involuntary Disappearances)

วันนี้ครบรอบ 18 ปีเต็ม ที่การถูกบังคับให้สูญหายยังไม่ได้ถูกรับการแก้ไขหรือเกิดความรับผิดชอบใดๆ ก็ตามจากรัฐไทย จนถึงวันนี้ 18 ปี แต่กลับมีจำนวนบุคคลที่ถูกบังคับให้สูญหายเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และยังไม่มีทีท่าว่าจะเกิดเป็นรายสุดท้าย หรือ ได้พบ "ร่าง" ของบุคคลเหล่านั้น

PRIDI Talks #13 รำลึก 45 ปี 6 ตุลาฯ “จากทุ่งสังหารถึงสำนักงานตั๋วช้าง” ตำรวจ-ทหาร กองทัพของราษฎร