ภาพยนตร์

วิมานหนาม ภาพยนตร์ที่เกี่ยวกับความขัดแย้งภายในครอบครัวของการแย่งชิงที่ดินสวนทุเรียน แต่ภายใต้ความขัดแย้งนี้กลับสะท้อนถึงความไม่เท่าเทียมยุติธรรมทางสังคม เช่น พื้นที่อยู่อาศัย วัฒนธรรม เพศ และสถานะทางเศรษฐกิจ ที่ไม่ว่าใครก็ตามก็ได้รับความเจ็บปวดจากหนามทั้งนั้น

บทวิเคราะห์ทางวัฒนธรรมและเนื้อหาภาพยนตร์เรื่องวิมานหนาม (The Paradise of Thorns) ซึ่งประกอบด้วยประเด็นร่วมสมัยในสังคมไทยทั้งกฎหมายสมรสเท่าเทียม เพศสภาวะ ครอบครัวในชนบท และเศรษฐกิจในท้องถิ่นห่างไกลอย่างแหลมคม

"หลานม่า" เป็นหนังครอบครัวสะท้อนปัญหาช่องว่างระหว่างวัยและการดูแลผู้สูงอายุอย่างลึกซึ้ง แสดงถึงวุฒิภาวะและศักยภาพของค่าย GDH ในการสร้างหนังคุณภาพระดับสากล สร้างรายได้สูง มีแนวโน้มประสบความสำเร็จระดับนานาชาติ

เชิญชวนผู้อ่านย้อนกลับไปพิจารณาถึงดีเบตนโยบายและวิสัยทัศน์ต่อประเด็นเรื่อง “ศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย” ผ่านคำถามทั้งจากผู้จัดและผู้เข้ารับชม เมื่อวันที่ 4 พ.ค. 2566 โดย สมาคมการค้าส่งเสริมอุตสาหกรรมศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย

จากการต่อสู้ของชาวบ้านบางกลอยและหมู่บ้านใจแผ่นดินที่ต้องทัดทานกับอำนาจของรัฐ จนถึงกรณีการบังคับสูญหายบิลลี่ สู่ “Behind The Mount หลังเขา” การแสดง art performance ในรูปแบบ devising สื่อความหมายและชวนตั้งคำถามถึงความรุนแรงที่เกิดขึ้นต่อชีวิตของใครหลายๆ คนที่รัฐและเจ้าหน้าที่รัฐพึงรับผิดชอบ

เส้นทางการต่อสู้ของภาพยนตร์ไทยที่ต้องเผชิญ ไม่ว่าจะเป็นเสรีภาพในการแสดงออกเพื่อสร้างสรรค์ผลงาน ข้อกำหนดกฎหมาย ขั้นตอนการพิจารณาความเหมาะสม (rating) ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ล้วนส่งผลต่อการผลิตผลงานในนามของศิลปะที่ถ่ายทอดความคิดและสื่อสารต่อผู้ชมเป็นไปอย่างมีข้อจำกัด

ความแตกต่างระหว่างชนชั้น ระบบเศรษฐกิจที่ยึดโยงต่อการเมือง และโครงสร้างทางสังคม อันนำไปสู่ส่วนต่อขยายช่องว่างของความเหลื่อมล้ำให้ถ่างกว้างมากขึ้น โดยวิเคราะห์ผ่านวรรคทองของภาพยนตร์ที่ว่า “คนรวยไม่ได้กินเพื่ออิ่ม แต่กินเพื่อรักษาสถานะทางชนชั้นของตน” ซึ่งสะท้อนปรากฏการณ์บางอย่างที่เกิดขึ้นสังคมไทย

กิจวัตรประจำวันของนายปรีดี พนมยงค์ กับความโปรดปรานในการรับชมภาพยนตร์แนวสารคดีประวัติศาสตร์ หากการรับชมนั้นนายปรีดียังได้ฝากทรรศนะวิจารณ์ไว้ได้อย่างแยบคาย โดยเฉพาะเมื่อนายปรีดีได้รับชมภาพยนตร์แนวบุกเบิกตะวันตก

"เธอกับฉันกับฉัน" (YOU & Me & ME) บอกเล่าเรื่องราวชีวิตของหนุ่มสาวในวัยเริ่มแรกแย้มผลิบาน กับชีวิตที่อ่อนขวบปีซึ่งต้องเผชิญหน้ากับความสับสนในชีวิตที่ถาโถม ระหว่างความรัก สายสัมพันธ์ของพี่น้อง และรอยแตกร้าวภายในครอบครัว

กวินพร เจริญศรี เขียนถึงภาพยนตร์แนวมนุษยนิยมโดยร้อยโยงกับการตั้งคำถามและค้นหาคำตอบต่อสัจธรรมแห่งชีวิตของมนุษย์ ซึ่งสัมพันธ์ผู้คนเข้าด้วยกันภายใต้ภาวะความเป็นสมัยใหม่ที่แวดล้อมไปด้วยพลวัตทางสังคมและการขับเคลื่อนอย่างไม่หยุดยั้ง