เศรษฐกิจ

จักรภพ เพ็ญแข อธิบายภาพความสัมพันธ์ไทยและอาเซียนภายใต้ความผันผวนของระเบียบโลก พร้อมกันนั้นได้เสนอแนวทางของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพื่อลดปัญหาความขัดแย้งที่มี อันจะนำไปสู่การพัฒนาด้านความร่วมมือในระยะยาว

ดร.วีระยุทธ กาญจน์ชูฉัตร ชวนทุกท่านถอดบทเรียนทางเศรษฐกิจของไทยนับจากอดีตจนถึงปัจจุบัน โดยชี้ให้เห็นถึงความเปราะบางของเศรษฐกิจไทย พร้อมทั้งเชื่อมโยงเข้ากับแนวคิดชาตินิยมที่อาจจะต้อง "นิยาม" ความหมายขึ้นมาใหม่เพื่อนำไปสู่เป้าสันติภาพในเวทีโลกต่อไปในระยะยาว

รศ.ดร.อนุสรณ์ ธรรมใจ ได้ชี้ให้เราเห็นว่าสันติภาพต้องเป็นทั้งเป้าหมายและวิธีการ และเราไม่สามารถสร้างสันติภาพได้ด้วยกำลังกดขี่ ด้วยความรุนแรง รวมถึงยังชี้ให้เห็นว่าแนวคิดสันติภาพของนายปรีดี พนมยงค์ ก็ยังคงทันสมัยอยู่ตราบจนถึงปัจจุบัน

สุโข สุวรรณศิริ เสนอว่า นายปรีดี พนมยงค์ เป็นบุคคลต้นแบบที่ควรยึดถือ ด้วยคุณลักษณะ 3 ประการ ได้แก่ ความซื่อสัตย์สุจริต ความรู้ความสามารถ และวิสัยทัศน์กว้างไกล ซึ่งล้วนเป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติอย่างแท้จริง

เนื่องในวันแรงงาน ขอนำเสนอเค้าโครงเศรษฐกิจ หมวด 4 : แรงงานที่สูญเสียไปและพวกหนักโลกข้อเขียนนี้เสนอว่าแรงงานจำนวนมากของชาติถูกใช้ไปอย่างไร้ประสิทธิภาพ เพราะระบบเศรษฐกิจที่ปล่อยให้เอกชนต่างคนต่างทำ

ปรีดีได้มองว่าระบบทุนนั้นได้มีความเปลี่ยนแปลงไป จากการสังเกตพฤติกรรมของผู้คนชาวฝรั่งเศสที่มีความต้องการซื้อแฟล๊ตเป็นจำนวนมาก จึงได้ตั้งข้อสงสัยหลายประการให้ลูก ๆ ได้ไปศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมในด้านของเศรษฐกิจและเงินทุน

บนหน้าหนังสือพิมพ์ต่างๆ มากมายในช่วงเวลานั้นเต็มไปด้วยข่าวสารการเมืองที่เกี่ยวกับความขัดแย้งทางการเมือง การแย่งชิงอำนาจ และการช่วงชิงพื้นที่สื่อของบรรดานักการเมือง ทั้งนี้การเมืองในรูปแบบดังกล่าวไม่ใช่การเมืองที่สร้างสรรค์ต่อประชาชน

จดหมายของนายปรีดี พนมยงค์ถึงลูกๆ ได้กล่าวถึงความรู้ทางวิชาประชากรศาสตร์ของการอพยพจากพื้นที่ชนบทเข้าสู่เมือง เพื่อการประกอบอาชีพต่างๆ ไปจนถึงมูลค่าทางเศรษฐกิจที่ได้รับจากประชากรเหล่านั้นบนพื้นที่เมือง

การแก้ไขความยากจนให้แก่ราษฎรในแนวคิดของ ดร.ปรีดี พนมยงค์ที่ท่านได้มองว่าเป็นปัญหาที่สำคัญอย่างยิ่งต่อการขับเคลื่อนเพื่อการพัฒนาประเทศ ตามหลักของคณะราษฎร โดยจะต้องบำรุงความสุขสมบูรณ์ของราษฎรในทางเศรษฐกิจ

หลังจากการขึ้นครองราชย์ของรัชกาลที่ 9 รัฐบาลนำโดยนายปรีดี พนมยงค์ได้แถลงนโยบายในการบริหารราชการแผ่นดินต่อรัฐสภา ซึ่งมีใจความสำคัญคือการพัฒนาประเทศอย่างครอบคลุม 12 ด้าน