ถวิล อุดล

บทความนี้วิเคราะห์บทบาททางการเมืองของนายเตียง ศิริขันธ์ ต่อประชาชนจังหวัดสกลนคร ผ่านการทำงานทั้งในสภาผู้แทนราษฎรและนอกสภา ที่สะท้อนให้เห็นถึงความพยายามปกป้องผลประโยชน์ของราษฎรในยุคต้นรัฐธรรมนูญ แม้จะมีระยะเวลาปฏิบัติหน้าที่ไม่นาน แต่ความเข้มแข็งบนเวทีสภา การยืนหยัดต่อสู้กับอำนาจรัฐ และความรับผิดชอบต่อปัญหาปากท้องของประชาชน ได้ส่งผลให้เตียง ศิริขันธ์ ได้รับการยอมรับทั้งในพื้นที่สกลนครและสื่อระดับชาติ

บทความนี้กล่าวถึงบทบาทและความเคลื่อนไหวของถวิล อุดล ในขบวนการเสรีไทย ซุึ่งแม้ว่าภารกิจของนายถวิลจะปฏิบัติงานไม่ประสบผลสำเร็จมากนัก แต่สิ่งหนึ่งที่ปรากฏคือการแสดงออกถึงความจริงใจในการต่อสู้เพื่อเอกราชของชาติ และส่งผลให้กลุ่มแกนนำสายอีสานได้รับการยอมรับและถูกกล่าวถึงในเวลาต่อมา

สวัสดิ์ ตราชู ได้ร้อยเรียงชีวิตที่พลิกผันจาก “พ่อค้าพริก“ มาเป็น ”เสรีไทย“ ร่วมกับเตียง ศิริขันธ์ หรือ ”ขุนพลภูพาน“ แม้ว่าจะต้องละทิ้งอาชีพการงานและต้องฝ่าฟันอุปสรรคนานัปการก็ตาม

บทความนี้กล่าวถึงความพยายามของไทยภายใต้การนำของปรีดี พนมยงค์ในการติดต่อกับอังกฤษผ่านคณะผู้แทนต่าง ๆ เช่น คณะของถวิล อุดล และดิเรก ชัยนาม เพื่อแสดงเจตนารมณ์ต่อต้านญี่ปุ่น แม้อังกฤษยังคงถือไทยเป็นศัตรู แต่การเจรจาเหล่านี้เป็นหมุดหมายสำคัญ

เนตร เขมะโยธิน เขียนถึงปฏิบัติการเสรีไทยในจีนของถวิล อุดล ผู้ที่ปรีดี พนมยงค์ มอบหมายภาระกิจส่งสารไปยังจีนในสมัยสงครามโลก ครั้งที่ 2

จำลอง ดาวเรือง รัฐมนตรีผู้รักประชาธิปไตย บุคคลผู้มีบทบาทสำคัญทางการเมืองกับบทบาทในขบวนการเสรีไทยในภาคอีสาน และบุคคลผู้ถูกสังหารจากเหตุการณ์สังหาร 4 อดีตรัฐมนตรี พ.ศ. 2492

ทองเปลว ชลภูมิ เป็นนักการเมืองที่มีอุดมการณ์ในประชาธิปไตยอย่างแรงกล้า และได้ต่อสู้เรื่อยมาในทางการเมือง จนกระทั่งต้องจบชีวิตจากการถูกสังหารโดยรัฐบาลฝ่ายเผด็จการ กับอีก 3 รัฐมนตรี แต่นาม "ทองเปลว" ยังคงถูกกล่าวถึงอยู่เสมอ

กล่าวขานถึงขบวนการเสรีไทยสายแพร่ ผู้มีบทบาทสำคัญในหน้าประวัติศาสตร์เอกราชของไทย แต่มิได้ถูกจดจำและบันทึกไว้อย่างแพร่หลายนัก

ความคิดเพียงว่า ขบวนการเสรีไทยเป็นขบวนการต่อสู้เพื่อปกป้องหรือรักษาเอกราช ได้บดบังสาระสำคัญที่ซ่อนอยู่บางประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอุดมการณ์เพื่อสันติภาพ อธิปไตย และการฟื้นคืนประชาธิปไตย

รำลึก 62 ปี การจากไปของครูครอง จันดาวงศ์ ลูกอีสานผู้รักชาติ รักประชาชน รักประชาธิปไตย โดยข้อเขียนของสัมผัส พึ่งประดิษฐ์ ผู้ได้ร่วมทุกข์ ร่วมสุขในยามยากลำบากพร้อมกับครูครอง จันดาวงศ์