ศุขปรีดา พนมยงค์

ในวาระ 14 ปี มรณกรรม ศุขปรีดา พนมยงค์ ได้เขียนถึง 21 ปี ที่นายปรีดี พนมยงค์ ได้พํานักอยู่ในประเทศจีน ตั้งแต่ พ.ศ. 2492-2513 ซึ่งนายปรีดี และครอบครัวมีความรู้สึกซาบซึ้งในไมตรีจิตมิตรภาพของราษฎรจีน และผู้นําจีน

บทสัมภาษณ์ครอบครัวของคุณสุพจน์ ด่านตระกูล เนื่องในวาระ 101 ปี ชาตกาล คุณสุพจน์ ด่านตระกูล เล่าถึงชีวิตและงานรวมทั้งความสัมพันธ์กับนายปรีดี ท่านผู้หญิงพูนศุข นายปาล และนายศุขปรีดา พนมยงค์

นายปรีดี พนมยงค์ เขียนจดหมายเรื่องที่ 2 ถึงลูกคือ ปาล สุดา และศุขปรีดา พนมยงค์ ให้ความรู้เรื่องการเลือกตั้งของเทศบาลในเมืองและชนบทเพื่อเชื่อมโยงกับเศรษฐศาสตร์การเมืองเปรียบเทียบระหว่างเศรษฐกิจแบบศักดินาและชาวนา

ความสัมพันธ์ระหว่างนายปรีดี พนมยงค์ และโฮจิมินห์ ในการสนับสนุนการกอบกู้เอกราชของประเทศเวียดนาม จนนำไปสู่การประกาศเอกราชของประเทศเวียดนาม ณ จตุรัสบาดิ่น กลางกรุงฮานอย ในวันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2488

หนึ่งในคำถวิลหา และการอำลาอันทรงคุณค่าจากคุณจีรวรรณ พนมยงค์ ผู้เป็นภริยาถึงสามี จดบันทึก ณ ห้วงยามสุดท้ายก่อนที่ท่านจะถึงแก่มรณกรรม

ความเป็นเลิศของ ‘สุภา ศิริมานนท์’ ไม่ได้ถูกจำกัดไว้เพียงในบทบาทของบรรณาธิการที่ผลักดันหนังสือที่ตนดูแลให้มีคุณภาพที่สุด หากแต่ รวมไปถึงวิถีชีวิตที่ดิ้นรนต่อสู้กับภัยความมืดบอดจากเผด็จการเพื่อให้ได้มาซึ่งอิสรภาพทางความคิดของทั้งคนวงการหนังสือพิมพ์และสังคมไทย

บทสรุปความปรารถนาและความใฝ่ฝันของประธานโฮจิมินห์ที่บรรลุผลในที่สุด หลังชัยชนะของ "แนวร่วมปลดปล่อยเวียดนามใต้" หรือ "เวียดกง" มีชัยเหนือสหรัฐอเมริกา เรื่องราวการปลดปล่อยเวียดนามสู่อิสรภาพซึ่งถูกครอบงำนับตั้งแต่กลางทศวรรษ 1950

เถ้าถ่านแห่งสงครามที่ยังไม่ทันมอดดับหลังจากความปราชัยของฝรั่งเศส และแล้วไฟสงครามก็ลุกโชนอีกครั้งในแผ่นดิน หลังจากสหรัฐอเมริกาเปิดฉากโจมตีเวียดนามเพื่อสกัดกั้นการเติบโตของลัทธิคอมมิวนิสต์ สงครามระลอกดังกล่าวอุบัติขึ้นในช่วงบั้นปลายชีวิตของโฮจิมินห์

โฮจิมินห์ เชิญ นายปรีดี พนมยงค์ พร้อมด้วยคณะติดตามเดินทางไปยังเวียดนาม การเยี่ยมเยือนในครั้งนั้นเป็นไปอย่างด้วยความชื่นมื่นระหว่างสองผู้อภิวัฒน์ ถึงแม้คราวนี้จะเป็นครั้งแรกที่บุรุษทั้งสองได้พบปะกัน ทว่ากลับอบอวลไปด้วยบทสนทนาที่ลื่นไหลและถูกคอ ส่งผลความสัมพันธ์อันดีของทั้งสองประเทศดำเนินมาจนกระทั่งปัจจุบัน

ฉากชีวิตนับจากการเนรเทศถึงนิวัติไทยทั้งผลงานสำคัญ และการลี้ภัยครั้งแรกตราบจนวาระสุดท้ายแห่งชีวิตของนายปรีดี พนมยงค์ จนถึงการนิวัติไทยในวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2529