เฉลิมรอบร้อยปีศรีศตวรรษ
แห่งผู้อภิวัฒน์สังคมสยาม
ประชาธิปไตยไทยได้งอกงาม
ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงที่เป็นไป
เมล็ดข้าวไกลลานไกลบ้านเกิด
เพื่อจะถือกำเนิดขึ้นใหม่
พลิกผืนปฐพีที่เป็นไท
สร้างประโยชน์ใหญ่ให้แผ่นดิน
“ความสุขสมบูรณ์ของราษฎร
ต้องบำรุงต้องอาทรอย่ารู้สิ้น”
คือวาทะอันสะเทือนทั้งธรณิณ
ให้ได้ยินได้ย้ำได้สำนึก
รัฐธรรมนูญเปรียบประดุจกุญแจประตู
ให้ชนได้มาสู่ได้รู้สึก
ได้มีส่วนมีเสียงร่วมจารึก
ร่วมผนึกร่วมปกครองตามต้องการ
รัฐบาลจะต้องนำราษฎร
ไม่แคลนคลอนเคลื่อนสู่ประตูผ่าน
ชัยภูมิความสุขสมบูรณ์ภิบาล
มิใช่พานเดินถอยหลังเข้าคลอง
จากชาวบ้านจึงก้าวสู่ชาวบ้าน
ปณิธานผดุงธรรมอันแท้ถ่อง
เพื่อแผ่นดินแผ่นฟ้าจักทาทอง
ไทยจักต้องเป็นไทเป็นให้จริง
หนึ่งเกษตรสองสถานการศึกษา
สามสังคมอารยะยิ่ง
เอกราชประชาธิปไตยไม่ทอดทิ้ง
มีทุกสิ่งที่ชาติหนึ่งจะพึงมี
ศึกศัตรูจู่มาทุกสารทิศ
ศึกจากมิตรเป็นอมิตรทุกทิศที่
ศึกสงครามคามคุกรุกราวี
ศึกเสรีไทยสู้สู่ชัยชนะ
วางรากวางฐานประชาธิปไตย
ให้ไทยเป็นไทในทุกขณะ
ศักดิ์ศรีสูงเด่นเป็นอารยะ
มีฐานะหน้าตาในสังคม
สถาปนาถิ่นธรรม ธรรมศาสตร์
สถาปนาเอกราชสัมฤทธิ์ผล
สถาปนาอธิปไตยให้ปวงชน
สถาปนาตั้งต้นหนทางธรรม
“โลกไม่มีหลักประกันให้คนกล้า
คนอยู่หน้าจะจ้องล้มต้องจมคว่ำ”
เสียงสายฟ้าผ่าเมฆทะมึนดำ
ถึงฝนพรำคนยังหวาดขยาดฟ้า
ต้องรอนับร้อยวันเป็นพันปี
จึงจะมีสักคนคนที่กล้า
กล้าหมุนผลักจักรวาลกาลเวลา
คืนสู่ความธรรมดาสู่สามัญ
เป็นเปลวเทียนสุดท้ายละลายแท่ง
เพื่อเปล่งแสงส่องทางอย่างเฉิดฉัน
มีเพียงหนึ่งล้ำค่ากว่าหมื่นพัน
อยู่เพียงวันมีค่ากว่าหมื่นปี
ภูมิใจที่ได้เกิดเป็นคนไทย
ภูมิใจที่ได้ร่วมเฉลิมศรี-
ศตวรรษแห่งผู้อภิวัฒน์ทวี
คือคนดีของแผ่นดินผู้บันดาล
ให้สำนึกในมหาประชาชน
คนทุกคนมค่ามหาศาล
ประโยชน์สุขส่วนรวมร่วมก่อการ
ร่วมจดจารสืบเจตน์จำนงจง
ปรีดี พนมยงค์ คงนาม
ดี งามนำใจให้สูงส่ง
พนม มือถือธรรมไทธำรง
ยงค์ ยิ่งยงอยู่ในใจนิรันดร์ฯ
ที่มา: รัฐสภาสาร ปีที่ 48 ฉบับที่ 5 เดือนพฤษภาคม 2543, หน้า 29-30.
