ชีวิต-ครอบครัว

หนึ่งในคำถวิลหา และการอำลาอันทรงคุณค่าจากคุณจีรวรรณ พนมยงค์ ผู้เป็นภริยาถึงสามี จดบันทึก ณ ห้วงยามสุดท้ายก่อนที่ท่านจะถึงแก่มรณกรรม

การเติบโตและการเปลี่ยนแปลงของสังคมจีน ผ่านมุมมองของเด็กหญิงคนหนึ่งที่มีโอกาสได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมสำคัญของประเทศ ผ่านการเดินสวนสนามในครั้งนี้ ปลายรู้สึกตื่นเต้นและภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์

บอกเล่าถึงดอกเหมยที่บานสะพรั่งอย่างงดงาม สื่อถึงความสดใสและความหวังของผู้คนที่เริ่มต้นในวันปีใหม่ โดยในคืนสุกดิบ ปลายได้มีโอกาสไปฉลองวันตรุษจีนกับครูจิ้นผู้เป็นอาจารย์ที่เมตตาและใจดี คอยดูแลเอาใจใส่ปลายมาโดยตลอด

เด็กหญิงมีความใฝ่ฝันอยากเป็นนักกีฬา แต่เธอไม่มั่นใจในตัวเอง จึงลังเลที่จะเข้าร่วมทีมบาสเกตบอล แต่ด้วยความช่วยเหลือจากผิงผิง เพื่อนสนิทของเธอ ปลายจึงกล้าที่จะก้าวออกมาทำตามความใฝ่ฝัน และเธอก็ประสบความสำเร็จในที่สุด

สำหรับวันนี้ขอเสนอตอน "น้ำพริกแอปเปิ้ล" บอกเล่าประสบการณ์ชีวิตระหว่างปิดภาคการศึกษาฤดูร้อน พ่อพาปลายไปท่องเที่ยวตามสถานที่สำคัญในกรุงปักกิ่ง และรอบๆ ปักกิ่ง

สำหรับวันนี้ขอเสนอตอน “ตามล่าหาสายลับ” บอกเล่าถึง ผิงผิง สาวน้อยที่จับตามองปลายตั้งแต่แรกเข้าเรียน ได้เอ่ยปากชวนปลายให้มาเข้าร่วมกิจกรรมของเหล่าอนุชนผ้าพันคอแดง

“พระราชวังต้องห้าม” บอกเล่าถึงบรรยากาศภายในโรงเรียนประจำที่ปลายเรียนอยู่ ที่นี่ปลายเข้าเรียนชั้นมัธยมต้นปีที่ 1 มีวิชาใหม่ๆ หลายวิชาที่ได้เรียนรู้ นอกจากนั้น บรรยากาศโดยรอบของโรงเรียนยังรายล้อมไปด้วยสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์

ผลการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไปเมื่อวันอังคารที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2500 ปรากฏว่าพรรคเสรีมนังคศิลาซึ่งนำโดย จอมพล ป. พิบูลสงคราม และ พลตำรวจเอก เผ่า ศรียานนท์ ได้รับชัยชนะด้วยคะแนนท่วมท้น แต่กลับมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์หนาหูถึงกรณีที่พรรคอันดับหนึ่งพรรคนี้ใช้วิธีฉ้อฉลเพื่อโกงการเลือกตั้งอย่างเลวร้ายที่สุด จนมีถ้อยคำเอ่ยขานกันว่าเป็น “การเลือกตั้งสกปรก”

  ถึงคราวที่ปลายต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว ปลายเข้าเป็นนักเรียนประจำของโรงเรียนสตรีเป่ยจิ๊งหนิ่วอิ๊จ๊ง[1] จากชื่อเด็กหญิงปลายมาเป็นชื่อ ปู้หวา ที่ครูจิ้นตั้งให้ กลัวว่าปลายจะไม่เข้าใจ ครูจิ้นหยิบตุ๊กตาผ้ามาให้ปลายดู

หลังจากที่ปลายและแม่เดินทางมาถึงประเทศจีน พ่อก็ได้พาทั้งสองไปเที่ยวชมสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ โดยระหว่างนั่งรถเพื่อเดินทางไปยังบ้านที่พ่อพักอยู่ ปลายได้เห็นทัศนียภาพตามสองฝั่งข้างทางของบ้านเมือง