ข่าวสารและบทความ

ทองเปลว ชลภูมิ์ ตั้งคำถามทางเศรษฐศาสตร์ใน พ.ศ. 2484 ว่าความมั่งคั่งควรเป็นของรัฐบาลหรือเอกชน จากวิวัฒนาการทางเศรษฐศาสตร์แสดงให้เห็นว่าความร่ำรวยของรัฐไม่ได้สะท้อนถึงความมั่งคั่งของประชาชนเสมอไป

การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจไทยที่ยั่งยินจะเกิดขึ้นได้ ด้วยการมีการกระจายรายได้ ลดความเหลื่อมล้ำ ซึ่งจุดเริ่มต้นสำคัญ คือ ระบบประกันสังคมที่เข้มแข็ง ปราศจากคอร์รัปชั่น และบริหารด้วยผู้ที่มีความเชี่ยวชาญอย่างแท้จริง

ชีวประวัติและบทบาททางสังคมการเมืองของแช่ม พรหมยงค์ สมาชิกคณะราษฎร เป็นจุฬาราชมนตรีสายซุนนีคนแรกของไทย เป็นสมาชิกเสรีไทย และส่งเสริมความสมานฉันท์ระหว่างศาสนา และสะท้อนความสัมพันธ์อันดีกับนายปรีดี พนมยงค์

ปัญหาการแบ่งแยกดินแดนในสามจังหวัดชายแดนใต้ของไทย ได้แก่ ปัตตานี ยะลา และนราธิวาส มีสาเหตุจากปัจจัยทางประวัติศาสตร์ และบทบาทของมาเลเซียรวมถึงนโยบายของรัฐที่ผิดพลาดและการละเลยการพัฒนาทำให้ปัญหายังคงอยู่

ชีวประวัติและผลงานพระองค์เจ้าปฤษฎางค์ ผู้มีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์การเมืองไทยโดยเฉพาะในฐานะนักการทูตที่ปฏิบัติภารกิจในยุโรปและสหรัฐอเมริกา และเป็นผู้ถวายคำกราบบังคมทูลให้มีรัฐธรรมนูญครั้งแรกในสยาม เมื่อ ร.ศ. 103

กุหลาบ สายประดิษฐ์ กล่าวถึงปาฐกถาพิเศษของศาสตราจารย์หม่อมเจ้าสกลวรรณากร วรวรรณ เรื่องนักศึกษากับสังคม เมื่อปี 2493 ณ มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมืองโดยเน้นแนวคิดโซเชียลลิสม์ที่ให้ความสำคัญกับมนุษยธรรมและความเสมอภาคทางสังคม

สุรักษ์ สุขเสวี เป็นนักแต่งเพลงที่มี “เอกอัตลักษณ์” ในการรังสรรค์บทเพลงภาษากวีขึ้นในยุคเพลงภาษาพูด (90s) ผลงานเพลงของสุรักษ์ให้ความรู้สึกอบอุ่นคุ้นเคยและยังเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์เพลงไทยที่ควรค่าแก่การจดจำ

สจ๊วต ฮอลวิเคราะห์และวิพากษ์นโยบายพหุนิยมทางวัฒนธรรม โดยชี้ว่าการใช้อัตลักษณ์เชิงสารัตถะของชนกลุ่มน้อยอาจสร้างปัญหาทางการเมืองและขัดขวางการบูรณาการทางสังคมในระยะยาว ฮอลเสนอแนวคิดชาติพันธุ์แนวใหม่ที่เน้นการประสานความแตกต่างทางชาติพันธุ์และชนชั้นโดยไม่ลดทอนอัตลักษณ์ของกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง

รัฐใช้เวลาเป็นเครื่องมือทางการปกครองและสร้างความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของชาติ ซึ่งสะท้อนผ่านการกำหนดปฏิทิน การเปลี่ยนศักราช และการนำเวลาแบบสากลมาใช้ในสยาม จากแบบเดิมที่ใช้ระบบยึดโยงกับพิธีกรรมศาสนา มาเป็นรับใช้รัฐชาติและระบบทุนนิยมแทน

การบังคับสูญหายเป็นเครื่องมือของรัฐในการจัดการฝ่ายตรงข้าม สร้างบาดแผลให้ครอบครัวและสังคมผ่าน “การสูญเสียที่ไม่มีความชัดเจน” รัฐต้องเปิดเผยความจริงและนำผู้กระทำผิดมาลงโทษ เพื่อสร้างความยุติธรรมและสันติภาพที่แท้จริง