หลวงประดิษฐ์มนูธรรม กับ การสอบสวนกรณีแอบอ้างนามนายกรัฐมนตรีที่เชียงใหม่

ศาลากลางจังหวัดเชียงใหม่
แผนกมหาดไทย                                   

วันที่  ๒๖ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๔๗๖

ข้าหลวงประจำจังหวัดเชียงใหม่ กราบเรียน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย

ตามหนังสือลับที่ ๔๖/๑๔๙๐๙ ลงวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ ศกนี้ ให้ข้าพเจ้าจัดการสอบสวนความเท็จจริงเรื่องนายสิงห์แก้ว ณ เชียงใหม่แถลงการณ์ว่า มีผู้แอบอ้างนามนายกรัฐมนตรีไปหลอกลวงให้เจ้าราชวงศ์เข้าใจผิดว่าเป็นคนสนิทชิดเชื้อของนายกรัฐมนตรี ความหลายประการแจ้งในเรื่องราวนายสิงห์แก้ว ณ เชียงใหม่ซึ่งได้ส่งไปยังข้าพเจ้านั้น

ขอกราบเรียนว่า

1.  นายสิงห์แก้ว ณ เชียงใหม่ซึ่งปรากฏชื่อในเรื่องราวนั้นมีตัวอยู่จริง แต่เวลานี้ต้องโทษแลไม่ได้เป็นผู้เขียนหนังสือไปยังนายกรัฐมนตรี
2.  เรื่องเจ้าราชวงศ์ร้องขอส่วนแบ่งกำไรในการทำป่าไม้นี้ ก่อนที่เจ้าราชวงศ์จะได้จัดการในเรื่องนี้ ชั้นแรกเจ้าราชวงศ์[1]ได้พูดกับหลวงศรีประกาศ[2] ขอให้ช่วยทำคำร้องให้ หลวงศรีประกาศก็ได้จัดการทำคำร้องให้ไปยื่นทางกระทรวงเศรษฐการ แต่ไม่ได้ผล การร้องเรียนเวลานั้นไม่ได้ตกลงให้สินจ้างแก่หลวงศรีประกาศอย่างไร หลวงศรีประกาศทำให้โดยมิได้คิดเอาประโยชน์ตอบแทน

ต่อมาภรรยาหลวงศรีประกาศได้มาพูดจากับเจ้าราชวงศ์จะขอจัดการร้องเรียนในเรื่องนี้ให้ต่อไป ถ้าได้เงินจากรัฐบาลจะขอแบ่งตามส่วน ๑๐๐ ละ ๕๐ เจ้าราชวงศ์ไม่ยอมตกลง เป็นอันขาดตอนกันไปตอนหนึ่ง

เมื่อขาดตอนจากหลวงศรีประกาศแล้ว มีนางหมด ภรรยาหม่องบัว ชาติพะม่า บังคับอังกฤษ กับขุนศรีบุรีภิรมย์[3] กรมการพิเศษจังหวัดเชียงใหม่เข้าทำการติดต่อกับเจ้าราชวงศ์และค้นคว้าหาเรื่องราวแล้ว  เจ้าราชวงศ์จึงทำคำร้องยื่นไปทางนายกรัฐมนตรีอีก  ตอนนี้เจ้าราชวงศ์ตกลงให้สัญญากับนางหมดและขุนศรีบุรีภิรมย์ว่า ถ้าเป็นผลสำเร็จรัฐบาลจ่ายเงินให้จะแบ่งให้แก่นางหมดและขุนศรีบุรีภิรมย์ ๑๐๐ ละ ๓๐  

ต่อมาเมื่อก่อนเกิดการกบฏ ได้มีชายผู้หนึ่งไม่ปรากฏชื่อ ได้ไปพูดติดต่อกับเจ้าราชวงศ์ว่าเขาเป็นคนชอบพอกับนายกรัฐมนตรี  จะพูดอะไรพูดได้ รับจะช่วยเหลือ ถ้าเจ้าราชวงศ์ให้เปอร์เซ็นต์เท่ากับนางหมด และขุนศรีบุรีภิรมย์แล้วจึ่งจะช่วย แต่เจ้าราชวงศ์ยังไม่ตกลงด้วย ภายหลังกลับบอกเลิกไม่รับช่วยเหลือ เรื่องก็เลยระงับมาจนบัดนี้

อนึ่ง ชายที่ไม่ปรากฏชื่อนี้  ได้พยายามสืบสวนแล้ว ไม่ได้ความว่าเป็นผู้ใด มีสำนักหลักแหล่งอยู่ที่ไหน ส่วนผู้ที่ได้กล่าวนามมาแล้วในข้อ ๒ ถึง ๔  ไม่ปรากฏว่าได้แสดงตนเป็นคนสนิทชิดเชื้อกับนายกรัฐมนตรีแต่อย่างใดเลย ได้ส่งเรื่องราวของนายสิงห์แก้ว ณ เชียงใหม่มาพร้อมกับใบบอกด้วยแล้ว

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด
(ลงนาม) พระยาอนุบาลพายัพกิจ
ประทับตราประจำตำแหน่งมาเป็นสำคัญ

ลับที่ ล. ๓๑๑/๖๐๕๖
ศาลาว่าการกระทรวงมหาดไทยเลขานุการรัฐมนตรีฯ

วันที่ ๕ กรกฎาคม  พุทธศักราช    ๒๔๗๗

เรื่อง นายสิงห์แก้ว ณ เชียงใหม่แถลงการณ์ว่ามีผู้แอบอ้างนามนายกรัฐมนตรี

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย เรียน นายกรัฐมนตรี

ตามหนังสือที่ ข. ๖๙๓๔/๒๔๗๖ ลงวันที่ ๓๐ ธันวาคม ศกก่อน นำส่งเรื่องราวของนายสิงห์แก้ว ณ เชียงใหม่แถลงการณ์ว่ามีผู้แอบอ้างนามนายกรัฐมนตรีไปหลอกลวงเจ้าราชวงศ์ให้เข้าใจผิดไป ให้กระทรวงมหาดไทยพิจารณาดำเนินการต่อไปนั้น

กระทรวงมหาดไทยได้สั่งสอบสวนไปยังคณะกรมการจังหวัดเชียงใหม่แล้ว ได้รับตอบชี้แจงว่าได้พยายามสืบสวนชายผู้แอบอ้างนามนายกรัฐมนตรีดังกล่าวแล้ว ไม่ปรากฏว่ามีสำนักหลักแหล่งอยู่แห่งใด ดังมีความแจ้งอยู่ในสำเนาหนังสือของคณะกรมการจังหวัดเชียงใหม่ซึ่งได้ส่งมาพร้อมด้วยหนังสือ

ควรมิควรแล้วแต่จะกรุณา
หลวงประดิษฐ์มนูธรรม

กรมเลขาธิการคณะรัฐมนตรี

วันที่ ๗ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๔๗๗

ตอบรับเรื่องนายสิงห์แก้ว ณ เชียงใหม่ แถลงการณ์ว่ามีผู้แอบอ้างนามนายกรัฐมนตรี

เลขาธิการคณะรัฐมนตรี เรียน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย

หนังสือเรียนนายกรัฐมนตรีที่ ล.๓๑๑/๖๐๕๖ ลงวันที่ ๕ เดือนนี้ รายงานการสอบสวนเรื่องราวของนายสิงห์แก้ว ณ เชียงใหม่ แถลงการณ์ว่า มีผู้แอบอ้างนามนายกรัฐมนตรีไปหลอกลวงเจ้าราชวงศ์ให้เข้าใจผิดนั้น ว่าได้พยายามสืบสวนชายผู้ที่แอบอ้างนามนายกรัฐมนตรีแล้ว  ไม่ปรากฏว่ามีสำนักหลักแหล่งอยู่แห่งใด พร้อมทั้งได้ส่งสำเนารายงานการสอบสวนมาด้วยนั้น ได้นำเสนอนายกรัฐมนตรีทราบแล้ว

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด
หลวงธำรงนาวาสวัสดิ์