บทความ

ศาสตราจารย์ดิเรก ชัยนาม เป็นนักการทูตและนักการเมืองผู้ซื่อตรง เมตตา และเสียสละ ยึดมั่นในคุณธรรมทั้งยามมีและหมดอำนาจ ได้รับการยอมรับทั้งในประเทศและต่างประเทศ เป็นแบบอย่างของผู้มีเกียรติยิ่งกว่ายศ

อาจารย์ดิเรก ชัยนาม ผู้เป็นครูและผู้บังคับบัญชา ผู้มีคุณูปการต่อวงการการทูตไทย ทั้งด้านวิชาการและจริยธรรม ที่มุ่งมั่นในการถ่ายทอดวิชาอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย ทั้งยังเป็นผู้บุกเบิกการเรียนการสอนระดับปริญญาโทด้านการทูตในประเทศไทย

อาจารย์ดิเรก ชัยนาม ตัดสินใจลาออกจากตำแหน่งทูตหลังรัฐประหารปี 2490 เพราะยึดหลัก "เกียรติ" เหนือผลประโยชน์ส่วนตัว และเลือกความถูกต้องทางจริยธรรม การกระทำนี้สะท้อนความกล้าหาญและคุณธรรมของผู้นำที่แท้จริง

ช่วงชีวิตหนึ่งเจ้าวงศ์ แสนศิริพันธุ์ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดแพร่คนแรก กับบทบาทและความสัมพันธ์ระหว่างนายปรีดี พนมยงค์และเจ้าวงศ์ ตั้งแต่ช่วงเวลาการถ่ายภาพยนตร์พระเจ้าช้างเผือก ภาพยนตร์ถ่ายทำที่จังหวัดแพร่ และบทบาทสมาชิกขบวนการเสรีไทยจังหวัดแพร่ กับการมีส่วนร่วมในการจัดตั้งและดำเนินงานของขบวนการเสรีไทย

ทองใบ ทองเปาด์ เปรียบเทียบกฎหมายและบทบัญญัติคุ้มครองแรงงาน ให้เห็นถึงข้อบกพร่องของกฎหมายที่เปิดช่องโหว่การเลือกปฏิบัติ ส่งผลให้ลูกจ้างไม่ได้รับความเป็นธรรม ลูกจ้างจึงจำเป็นต้องร่วมมือกันศึกษากฎหมายเพื่อสร้างความเข้มแข็งให้กับองค์กรลูกจ้าง

ดิเรก ชัยนาม มีทั้งความสุภาพเรียบร้อย ความรู้ความสามารถ และความเสียสละเพื่อชาติ โดยเฉพาะบทบาทในช่วงเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 กับคณะราษฎรและสงครามโลกครั้งที่ 2 กับขบวนการเสรีไทย ที่คุณดิเรกเข้าร่วมอย่างกล้าหาญ เสี่ยงชีวิตเพื่อประเทศชาติ

การตอบโต้ภาษีการค้าและเปลี่ยนแปลงของระบบการค้าโลก อาเซียนต้องผนึกกำลังเจรจาระดับภูมิภาค เพื่อก่อตั้ง North Asia and AEC New Free Trade Zone พร้อมกระจายตลาดส่งออก ลดการพึ่งพาสหรัฐอเมริกา

PRIDI Interview สรรเสริญ และกฤต ไกรจิตติ เสนอประวัติชีวิต บทบาท และผลงานของนายปรีดี พนมยงค์ และพระยามโนปกรณ์นิติธาดา ผ่านหลักฐานชั้นต้นหนังสืออนุสรณ์งานศพและประสบการณ์ส่วนบุคคลของทั้งสองท่าน

ความพยายามของกลุ่มผลักดันและภาคประชาสังคม ที่ร่วมมือเสนอการคิดบำนาญสูตร CARE โดยนำเสนอถึงรายละเอียดและความสำคัญของสูตร CARE และวิเคราะห์กลุ่มที่คัดค้าน เพื่อนำไปสู่สูตรการคิดบำนาญที่เท่าเทียมและเป็นธรรมต่อประชาชนทุกคนในประเทศ

กุหลาบ สายประดิษฐ์ เสนอให้รัฐบาลรับฟังเสียงจากประชาชนที่วิพากษ์วิจารณ์นโยบายทางการทูต แต่เสียงของประชาชนที่รัฐบาลรับฟังกลับกลายเป็นโฆษณาชวนเชื่อ การสนับสนุนจากประชาชนจึงไม่เกิดขึ้น