1. ย้ำไว้กลางใจให้จำ
ให้น้อมให้นํา
จากนี้ชั่วนาตาปี
2. นี้คือเรื่องที่คนดี
นานนานจะมี
มาให้เราได้จดจํา
3. แล้วจึงเริ่มร้อยถ้อยน้ำ
ด้วยกาพย์สิบหกคํา
เรียกชื่อฉบังบทไทย
4. แม่เอยวารีพิไล
ลอยเรื่อยเปื่อยไหล
พาเอาอังคารไปลงทะเล
5. เกลียวคลื่นกวัดไกวคล้ายเปล
เอเอเฮ้เอ
กล่อมเห่โหยหวลชวนฟัง
6. เมื่อยามที่ชีวิตยัง
เหมือนนกไร้รัง
ร้างเรือนไร้บ้านซานซม
7. คนคอยให้คิดอันคม
กลับคืนชื่นชม
ให้ต้องตกตรมตรอมตาย
8. คนคอยให้ความคลี่คลาย
เพื่อคนมากมาย
กลับหมดความหมายเคยมี
9. คนเคยสร้างทําความดี
กลับซ้ำย่ำยี
ให้ย่อยให้ยับอัปรา
10. แลครั้งเมื่อคราวถึงครา
ดับสิ้นชีวา
กลับพลัดแผ่นดินสินบุญ
11. เปลวไฟเผาผู้มีคุณ
เสียจนเป็นจุล
คงเหลือแต่ธุลีอังคาร
12. เก็บเอาอัฐิจากสถาน
การฌาปนกิจการ
กลับบ้านจากแดนแสนไกล
13. ขวัญเอยมิ่งขวัญแห่งไทย
มิจางจากใจ
น้อยหนึ่งแม้เพียงนาที
14. หนึ่งนั้นเกิดท่านปรีดี
เป็นเทียนแห่งวิถี
ที่ช่วยส่องชี้ช่องทาง
15.ทางนั้นจากฝันเลือนลาง
เป็นบันไดวาง
ให้คนได้ย่างเหยียบไป
16. เป็นทางแห่งประชาธิปไตย
เป็นน้ำดับไฟ
ผู้เริ่มก่อการนานมา
17. เขียนไว้ว่าเดือนพฤษภา
จึงได้กลับมา
ยังบ้านอยุธยายามเยาว์
18. เขียนไว้ว่าปีสองเก้า
ปีที่เสือเศร้า
ปีที่รานร้าวลําเค็ญ
19. เค้าโครงเศรษฐกิจคิดเห็น
แจ่มแจ้งประเด็น
แต่โดยเดียวดายสายลม
20. ยามนี้เศรษฐกิจเงื่อนปม
ยิ่งแก่ยิ่งจม
ชาวนาระทมซมซาน
21. คิดถึงท่านผู้ประศาสน์การ
ได้โปรดประศาสน์ทาน
ให้ไทยได้รอดปลอดภัย
22. มือพนมบูชาอาลัย
บูชิตด้วยใจ
ที่สุดจะแสนร้าวราน
23. ลมเอยช่วยพัดสายธาร
พาเอาอังคาร
กระจายความคิดอ่านกว้างไกล
24. ลอยไปโอบเอื้อเพื่อไทย
เกิดคลื่นลูกใหม่
เกิดความคิด กลกล้าทํา
25. ให้กล้าเปลี่ยนแปลงกล้านํา
กล้าสู้อธรรม
เฉกเช่นบรรพบุรุษไทย
26. ขอท่านคุ้มครองป้องภัย
ให้ลูกหลานไทย
ก้าวเดินจําเริญรอยตาม
27. ยามนี้แม้เงียบแต่งาม
ไม่ลุกแต่ลาม
ไม่แรงแต่แข็งพอควร
28. มองมองเหมือนไม่มีขบวน
หากแต่ใคร่ครวญ
ก็พอเห็นคลื่นครืนโครม
29. แม้ไร้มโหรีแห่โหม
ขับกล่อมพ่อโดม
แต่มากด้วยกวีลีลา
30. ภาพที่ปรากฏด้วยตา
แน่นด้วยศรัทธา
แน่นด้วยคุณค่าความจริง
31. เล็กแต่ว่าใจใหญ่ยิ่ง
ซ่อนแอบแนบอิง
ไว้ด้วยพลังอหังการ์
32. แถวหน้าของสติปัญญา
ทั้งนั้นที่มา
รับท่านอาจารย์ปรีดี
33. ในน้อยนิดนั้นมากมี
การกําหนดชี้
ภาพวาดประวัติศาสตร์ปวงชน
34. ณ จุดนี้เราทุกคน
มีดวงกมล
ที่เหมือนเป็นหนึ่งเดียวกัน
35. วันนี้และอีกกี่วัน
ตราบนานนิรันดร์
ย้ำไว้กลางใจไทยเอย…
* เขียนเมื่อวันที่ 21-23 มษายน 2529
สําหรับอ่านในวาระอัญเชิญอัฐิธาตุปรีดี พนมยงค์ ไปลอย ณ อ่าวไทย 11 พฤษภาคม 2529
ที่มา: หนังสือ วัน “ปรีดี พนมยงค์” 11 พฤษภาคม 2531, น. 53-57.
