คือวิญญาณเสรี
ชื่อ “ปรีดี พนมยงค์”
คือดาวที่ดํารง
อยู่คู่ฟ้าสถาวร
คือเทียนที่ลาร้าง
แต่ส่องทางไว้สุนทร
คือเกียรติที่กําจร
แหละจารใจผู้ใฝ่ธรรม
คือแสงธรรมที่นําฉาย
คือความหมายที่เลิศล้ํา
คือผู้ประศาสน์คํา
“ธรรมศาสตร์และการเมือง”
คือผู้พลิกประวัติศาสตร์
ประชาราษฎร์ให้โลกเลื่อง
คือเสรีที่รองเรื่อง
ระยับอยู่คู่ฟ้าดิน
อาลัยท่านอําลา
จากประชาทั่วธาณิน
แต่เจตนาจินต์
จักสืบร่วมเป็นพลัง
คือหรีดและมาลัย
จากดวงใจชนรุ่นหลัง
สายใยไม่หยุดยั้ง
แต่ยังอยู่อย่างยืนยง
แม่โดมจักผงาด
ธรรมศาสตร์จักดํารง
ชื่อ “ปรีดี พนมยงค์”
ประดับไว้ในใจชน
* เขียนเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2526
พิมพ์ครั้งแรก: หนังสือ วัน “ปรีดี พนมยงค์” 11 พฤษภาคม 2531, น. 39.