สถาบันปรีดี พนมยงค์ และสถาบันสิทธิมนุษยชนและสันติศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล ลงนามบันทึกข้อตกลงความร่วมมือ (MOU) เพื่อเสริมสร้างเครือข่ายด้านประชาธิปไตย สิทธิมนุษยชน และสันติภาพพร้อมทั้งร่วมผลักดันกิจกรรมส่งเสริมสันติภาพร่วมกัน

ภายหลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 ประเทศไทยประสบกับความผันผวนทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองอย่างรุนแรง อีกทั้งยังต้องเผชิญกับข้อกล่าวหาเกี่ยวกับบทบาทของขบวนการเสรีไทย ตลอดจนการถูกตั้งข้อครหาว่าเป็นอาชญากรสงครามของนักการเมืองบางกลุ่ม

กระแสข่าวในอดีตเกี่ยวกับการที่นายปรีดี พนมยงค์ กำลังจะเดินทางกลับประเทศไทย โดยเฉพาะข่าวที่สมาชิกพรรคประชาธิปัตย์จะเชิญนายปรีดีกลับประเทศนั้นก็ค่อนข้างหนาหูและมีแนวโน้มจะเป็นจริง

หลังจากประเทศไทยได้เข้าเป็นสมาชิกสหประชาชาติ คณะผู้แทนจากประเทศไทยนำโดยท่านรัฐบุรุษอาวุโสปรีดี พนมยงค์ ได้เดินทางเยือนประเทศต่าง ๆ เพื่อเจริญสันถวไมตรี

ผลงานการแสดงละคร “Grounded” - ห้ามบิน โดยนักศึกษาปริญญาโท จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นการศึกษาการประยุกต์ใช้แนวทาง Psychophysical และชี่กงมาใช้ในการเตรียมการแสดงของนักแสดงเดี่ยว

ประเทศไทยแสดงความจำนงขอเข้าเป็นสมาชิกสหประชาชาติในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง หากแต่ตราบใดที่ยังไม่สามารถทำความตกลงเรื่องดินแดนฝรั่งเศสได้ ก็ย่อมเป็นอุปสรรคต่อการขอเข้าเป็นสมาชิกสหประชาชาติของประเทศไทย

เรื่องราวการก่อสร้าง “โรงพยาบาลสวนสราญรมย์” หรือโรงพยาบาลจิตเวชแห่งแรกของภาคใต้ ภายใต้นโยบายของนายปรีดี พนมยงค์ ในสมัยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีมหาดไทยช่วง พ.ศ. 2477–2478 เนื้อหายังสะท้อนความตื่นตัวของประชาชนต่อรัฐนิยมผ่านบทลำตัดที่นายบุญเกริก เขียนส่งถึงรัฐบาล

ไทยไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางการทูตกับจีนมาอย่างยาวนาน อีกทั้งยังเกิดปัญหาความขัดแย้งที่รุนแรงขึ้นระหว่างรัฐไทยและชาวจีน จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องมีการสร้างสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างไทยกับจีนเพื่อสร้างความเข้าใจต่อกันทั้งสองฝ่าย

“สะพานปรีดี-ธำรง” คือสะพานคอนกรีตแห่งแรกที่เชื่อมเกาะเมืองอยุธยา สร้างในสมัยคณะราษฎรโดยมีปรีดี พนมยงค์ เป็นผู้ผลักดันหลัก ภายใต้นโยบายพัฒนาอยุธยาให้เป็น “เมืองทดลอง” ของระบอบใหม่ สะพานนี้จึงไม่ใช่เพียงโครงสร้างคมนาคม แต่เป็นอนุสรณ์ของการอภิวัฒน์ 2475 และสัญลักษณ์ของการฟื้นฟูเมืองเก่าด้วยแนวคิดรัฐประชาชน โดยเสนอให้มีการตั้งชื่อสะพานฝั่งตะวันตกว่า “พูนศุข–แฉล้ม” เพื่อรำลึกบทบาทสตรีในประวัติศาสตร์คณะราษฎร

ถอดรหัสความเคลื่อนไหวของ “ละครโรงเล็ก” ในประเทศไทย ผ่านพัฒนาการของคณะละครอิสระที่ใช้ศิลปะการแสดงเป็นพลังเปลี่ยนสังคม โดยเน้นย้ำความสำคัญของพื้นที่ขนาดเล็กที่เต็มไปด้วยอิสรภาพและความสร้างสรรค์